Talaan ng mga Nilalaman:
Halos imposibleng maunawaan ang pag-unlad ng mga lalaki at babae anuman ang pinakamalapit na komunidad na kanilang tinitirhan at ang pang-araw-araw na kasanayan na isinasagawa nila araw-araw. Makakakita kami ng ilang mga palagay na dapat isaalang-alang kapag lumalapit ang sikolohiya sa kultura sa pang-araw-araw na buhay at mga setting kung saan kailangang gawin ayon sa konteksto ang mga kasanayan: Ang mga may sapat na gulang sa isang komunidad, bilang mas dalubhasang kasapi nito, ayusin ang mga aktibidad at kapaligiran kung saan lumahok ang mga bata upang maging progresibong maging ganap na miyembro ng kanilang pamayanan.
Maaari ka ring maging interesado sa: Mga yugto at pag-unlad ng AttachmentPang-araw-araw na buhay, kultura at pag-unlad
Ang mga kapaligiran at aktibidad kung saan lalahok ang mga tao ay tinukoy ng kanilang mga layunin. Ang mga ito ay hindi eksklusibo indibidwal ngunit nahuhulog sa mga sinaunang tradisyon na hindi namin magagawa nang wala. Ang mga aktibidad na isinasagawa ng mga tao sa kanilang pamayanan ay hindi mapaghihiwalay mula sa mga instrumento na makakatulong sa paghubog sa kanila at na binibihisan ng kahulugan.
Sa kontekstong ito, ipinapalagay na mayroong isang dayaleksyong ugnayan sa pagitan ng dalawang elemento. Ang mga bata at matatanda ay lumalaki at nagkakaunlad habang binabago nila ang mundo at ang kapaligiran kung saan sila nakatira. Sistema ng aktibidad ng tao "Ang mga tao ay mga bagay na may isip, ngunit may mga kamay din." Ang pariralang ito ay nagpapahiwatig ng maraming mga ideya sa likod ng gawain ni Michael Cole at ng kanyang mga katuwang.
Hihinto kami sa maaaring maituring na ilang mga pangunahing haligi kung saan nakasalalay ang kanyang paraan ng pag-unawa sa pangunahing istraktura ng aktibidad ng tao. Mula sa pananaw na ito, ang likas na yunit ng pagtatasa sa pag-aaral ng pag-uugali ay mga sistema ng aktibidad, na nauunawaan bilang mga sistema ng mga ugnayan sa pagitan ng mga indibidwal na nakakondisyon sa kasaysayan at kanilang mga pinakamalapit na kapaligiran na naayos ng kultura. Titingnan namin ang isang pangkaraniwang aktibidad sa mga bahay sa Kanluranin, ang mga tradisyunal na tungkulin. Ang kahalagahan ng isang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng mga paksa (isipin natin ang isang ina at ang kanyang anak na babae), at ang bagay na nakatuon sa aktibidad ay nabanggit at kung saan, sa kabilang banda, ay na-modelo o binago sa isang resulta sa tulong ng panlabas at panloob na mga instrumento (pisikal at simboliko), sa kasong ito, ang aklat.
Dapat ding isaalang-alang na ang aktibidad na ito ay nagaganap sa isang pamayanan (sa kasong ito ang pamilya o ang paaralan), na kinabibilangan ng maraming mga indibidwal at mga pangkat na nagbabahagi ng mga katulad na layunin. Bukod dito, ang mga aktibidad na ito ay pinamamahalaan ng magkatulad na mga patakaran na nag-aambag sa pamamahagi ng mga gawain at mga papel na ginagampanan sa lipunan sa mga miyembro ng komunidad, sa kasong ito ang mga ginampanan ng isang ina at isang anak na babae. Bilang karagdagan, sa system ng aktibidad na ito mayroong isang palitan at pamamahagi ng mga bagay sa pagitan ng mga indibidwal na nag-configure ng aktibidad ng tao sa isang bidirectional na paraan, iyon ay, kapag binago ng mga tao ang mga instrumento at bagay, binago nila ang kanilang sarili.
Sa wakas, ang katotohanan ng pagiging bago ang isang pabago-bagong sistema ay kinakailangang humantong sa paniwala ng oras, na may kaugnayan sa buhay ng tao ay dapat na maunawaan bilang kasaysayan dahil tayong mga tao ay binibigyang kahulugan ang nakaraan at ang hinaharap sa mga tuntunin ng karanasan sa kultura. Ang modelo ng pag-aaral na ito ay tumutulong upang makabuo ng mga bagong balangkas ng epistemological mula sa kung saan mabibigyang kahulugan ang aktibidad ng tao na bubuo sa paglipas ng panahon. Ang pangunahing nilalaman ng panukalang ito ay ang konsepto ng ibinahaging kaalaman. Ang ideya sa likod ng konseptong ito ay isang pagpuna sa pagkakaroon ng isang sentral na processor na magpapaliwanag sa pagbuo ng kaalaman ng tao, anuman ang anumang impluwensya ng sitwasyon. Cole at EngeströmSinaliksik muli nila ang konseptong ito at nag-aalok sa amin ng isang landas kung saan maaaring isulong ang pagsisiyasat. Sa kanyang palagay, ang kaalaman ay ipinamamahagi sa maraming mga lugar. Mayroong, sa unang lugar, isang kaalaman na ibinahagi sa indibidwal: ang heterogeneity ng aktibidad sa utak ay maaaring makondisyon, kahit na sa bahagi, ng istraktura ng mga proseso kung saan lumahok ang tao, kapwa sa pandama na aspeto nito at sa simbolikong aspeto nito.
Tumutukoy din sila sa kaalamang ibinahagi sa kultura. Sa puntong ito, ang pagsasama-sama ng mga layunin, instrumento at kapaligiran ay sabay na bumubuo sa konteksto ng pag-uugali at pinapayagan kaming sabihin na ang kaalaman ay ipinamamahagi sa kontekstong iyon. Pangatlo, ang isang kuru-kuro ng kultura na ipinamamahagi sa mga tao ay nangangailangan ng pag-iisip na ang kaalaman ay ipinamamahagi sa kanila sa bisa ng kanilang mga tungkulin sa lipunan, kaya't ang pamamahagi ay nangangahulugan din ng pagbabahagi ng pangitain ng trabaho. Sa wakas, ang mga may-akda ay tumutukoy sa isang pamamahagi ng kaalaman sa oras, kahit na ang pagbawi sa filogeny. Sa madaling sabi, ang pamamahagi ng kaalaman ay hindi sa anumang kaso ay nangangahulugang ginagawa nang wala ang indibidwal, ngunit sa halip ay pinalawak ang balangkas kung saan ito dapat ipaliwanag.
Mga pang-araw-araw na kasanayan Ang konsepto ng kasanayan ay lalong kapaki-pakinabang pagdating sa paggalugad ng aktibidad ng tao nang hindi binabalewala ang mga layunin ng mga nagsasagawa nito o ang kulturang konteksto kung saan naisasakatuparan ang mga ito. Ang mga kasanayan, na mabibigyang kahulugan sa loob ng balangkas ng isang kultura, ay malapit na nauugnay sa pang-araw-araw na aktibidad at gawain at naka-embed sa mga istrukturang panlipunan kung saan nagpapatakbo ang isang pangkat ng mga artista, na nagbibigay ng kahulugan sa kanila. Ang mga kasanayan, sinabi sa amin ni Miller at Goodnow, magbigay ng isang paraan ng paglalarawan sa pag-unlad sa konteksto. Tatlo ang, sa prinsipyo, ay ang mga kahihinatnan ng pahayag na ito. Una, ito ay isang bagay ng paglampas sa indibidwal bilang isang yunit ng pagtatasa upang isaalang-alang ito sa kulturang, panlipunan at makasaysayang konteksto. Pangalawa, hinahangad nitong lampasan ang modelo ng isang passive na indibidwal, na binubuo ng mga ahente ng lipunan, upang gumawa ng paraan para sa isang aktibo, nakabubuo at nagbabagong tao.
Ang indibidwal at ang konteksto ay ginagamot bilang nakasalalay at magkakasamang aktibo. Sa wakas, ang paghihiwalay na ayon sa kaugalian ay umiiral sa pagitan ng pag-iisip at iba pang mga aspeto ng buhay ay nasira at kinikilala na ang kasanayan ay bahagi ng pagbuo ng personal na pagkakakilanlan. Isinasaalang- alang ni Cole ang konteksto bilang mga nakapaligid sa aktibidad ngunit na sa parehong oras ay naitakip dito dahil mula lamang dito may katuturan ang mga layunin ng mga indibidwal at mga instrumentong ginamit upang makamit ang mga ito. Ang mga kasanayan ay sumasalamin o tumutukoy sa isang kaayusang panlipunan at moral, at nagbibigay ng batayan sa pag-unawa sa mga paniniwala at halaga ng mga kumikilos. Sa puntong ito, ang mga kasanayan ay hindi walang kinikilingan ngunit puno ng mga ideya tungkol sa kung ano ang likas, matanda, wastong moral, o nakalulugod sa aesthetically.
Ang pagbabahagi sa kanila ay nakakatulong sa paglikha ng isang kamalayan ng pagkakakilanlan sa pangkat. Ang mga kasanayan ay nagbibigay ng isang landas kung saan dumarating ang mga bata upang lumahok sa kultura, at ito ay kapwa ginawa o binago. Sa gayon, naka-highlight na ang iba't ibang mga kultura ay may istraktura sa ibang paraan ng daanan kung saan lalahok ang mga bata dito. Ito ang kahulugan na kinikilala ni Rogoff dito. Ang mga kasanayan ay hindi umiiral nang nakahiwalay. Ang bawat kasanayan ay may kasaysayan at bahagi ng isang network kung saan, kasama ang iba pang mga kasanayan, inaalok ang mga kahalili na isama sa pamayanan. Sa puntong ito, ang pag-unlad ay maaaring makita bilang isang proseso ng pag-aaral kung saan ang mga indibidwal ay nahaharap sa iba't ibang mga pagpipilian sa pamamagitan ng mga limitasyon at mga kumbinasyon na dapat tanggapin ng sarili para sa sarili at para sa iba. Bilang karagdagan, ang katotohanan ng pamumuhay sa iba't ibang mga konteksto ay nangangailangan ng pag-aaral ng maraming mga kasanayan na dapat isama.
Ang likas na katangian ng pakikilahok ay may mga kahihinatnan na kung minsan ay limitado sa mga partikular na sitwasyon at tumutukoy, higit sa lahat, sa paraan kung paano nauunawaan ng mga tao ang isang gawain o gumamit ng isang diskarte. Ang Nunes, kung kanino ang pagsasanay at aktibidad ay halos magkasingkahulugan, isinasaalang-alang na ang mga simbolikong instrumento ay humuhubog sa pagkakakilanlan sa intelektwal sa parehong paraan na hinuhubog ng mga pisikal na instrumento ang praktikal na gawain. Ipinapakita ni Saxe na ang mga kasanayan, kung saan ang mga indibidwal na nagtaguyod sa kanilang sarili sa pamayanan upang makamit ang ilang mga layunin, ay nag-aambag upang mai-configure at maitayo ang kanilang mga pagpapaandar na nagbibigay-malay.
Ang konsepto ng kasanayan ay malayo sa homogenous. Kapag pinag-aaralan ang aktibidad ng tao, mula sa paniwala ng kasanayan ay lumilipat tayo patungo sa isang bagong yunit ng pagtatasa. Ang mga bagong paraan ng pag-unawa sa mga ugnayan sa pagitan ng paksa at mga bagay, ang isip at ang pisikal, sosyal o kulturang mundo ay makikita pagkatapos. Ito ang paraan ng paglapit dito sa Cole at Engeström: "Ang aming unit ng pagtatasa ay batay sa isang triad kung saan ang paksa, ang mundo at ang mga bagay at namamagitan na mga instrumento (semiotic media) ay hindi naka-embed o inilagay sa isang sa loob ng iba ngunit binubuo bilang mga sandali ng isang simpleng proseso ng buhay. Ang tatsulok na kuru-kuro ng mga ginawang mediated na aksyon ay isinulong ni Vygotsky bilang isang modelo ng isip: ang pag-iisip ay hindi isang sangkap ng system, ito ang lumilitaw na produkto ng pakikipag-ugnayan sa pagitan ng mga tao, mga bagay at artifact sa aktibidad. Ang isip ay hindi naninirahan sa ilalim ng balat ng paksa, o ito ay nakasulat sa mga instrumentong pangkulturang. Ang pag-iisip ay isang sistematikong kalidad ng kulturang namamagitan sa aktibidad ng tao . "
Ang artikulong ito ay kaalaman lamang, sa Psychology-Online wala kaming kapangyarihang gumawa ng diagnosis o magrekomenda ng paggamot. Inaanyayahan ka naming pumunta sa isang psychologist upang gamutin ang iyong partikular na kaso.
Kung nais mong basahin ang higit pang mga artikulo na katulad ng Pang- araw - araw na Buhay at Pag-unlad na Pangkultura, inirerekumenda namin na ipasok mo ang aming kategoryang Evolutionary Psychology.